آیا تا کنون به این فکر کرده‌اید که با وجود غیرمتمرکز بودن دنیای ارزهای دیجیتال، کریپتوکارنسی‌های جدید چگونه تولید می‌شوند و از کجا می‌آیند؟
در دنیای مالی سنتی، بانک‌ها مسئولیت تولید و مدیریت ارزهای فیات را برعهده دارند؛ اما در دنیای رمزارزها، یک نهاد و یا موسسه مرکزی وجود ندارد که مسئول تولید کوین‌های جدید باشد. بنابراین در این دنیای مالی غیرمتمرکز افراد و کاربران خودشان مسئول تولید ارزهای جدید هستند.
اینجاست که با مفهومی به نام ماینینگ روبه‌رو می‌شویم.
Mining رمزارزها چیست؟
ماینینگ (Mining) در لغت به معنای استخراج و در دنیای کریپتوکارنسی‌ها به معنای تولید رمزارزهای جدید از طریق تایید تراکنش‌ها است؛ به فردی که عملیات ماینینگ را انجام می‌دهد، ماینر گفته می‌شود.
همان‌طور که بالاتر گفته شد، در دنیای غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال، یک نهاد مرکزی مانند بانک، مسئولیت تولید رمزارزهای جدید را بر عهده ندارد و علاوه بر این نیز هیچ موسسه‌ای بر صحت اعتبار تراکنش‌ها و معاملات رمزارزها نظارت ندارد؛ راه حلی که ایجاد شده، فرآیند ماینینگ ارزهای دیجیتال برای تایید تراکنش‌های رمزارزها است.
ماینرها برای انجام این فرآیند، باید از توان سخت‌افزاری سیستم‌هایی، مانند کامپیوتر خود و چه بسا CPU های قوی‌تری استفاده کنند و هزینه برق زیادی را باید پرداخت کنند. اما چرا یک نفر باید به خودش زحمت بدهد و تراکنش‌های انجام شده توسط افراد دیگر را بررسی کند؟
معدن‌چیان را در نظر بگیرید که در ازای تلاشی که می‌کنند، دستمزد خود را دریافت می‌کنند؛ ماینرها نیز در ازای تایید و بررسی تراکنش‌ها، پاداش خود، که همان رمزارز جدید است را دریافت می‌کنند.
بنابراین:
به تایید و بررسی تراکنش‌های صورت گرفته در فضای بلاک چین و اضافه کردن یک بلاک جدید به شبکه و دریافت رمزارز به عنوان پاداش، ماینینگ ارز دیجیتال گفته می‌شود.
در شکل زیر مراحل فرآیند ماینینگ را به صورت خلاصه مشاهده می‌کنید:
1- تراکنشی بین فرد A و B صورت می‌گیرد.
2-این تراکنش با یک هزینه تراکنش مشخص وارد «استخر حافظه» می‌شود.
3- ماینرها تراکنش‌های موجود در استخر و هزینه تراکنش آن‌ها را مشاهده کرده و معاملاتی که کارمزد مناسبی دارند را برای بررسی انتخاب می‌کنند.
4- پس از وارد شدن تراکنش‌ها به بلاک، همه آن‌ها هش می‌شوند.
5- هش‌ها به صورت دوتایی با یکدیگر جفت می‌شوند و آن‌قدر هش می‌شوند تا به یک کد هش نهایی به نام هش ریشه یا ریشه مرکل برسند.
6- ریشه مرکل + یک عدد تصادفی به نام نانس + هش بلاک قبلی، در هدر بلاک قرار گرفته و با هم تشکیل یک هش می‌دهند که حکم کد شناسایی بلاک را دارد.
7- ماینری که می‌خواهد پاداش استخراج را دریافت کند، آن‌قدر این عدد تصادفی را حدس می‌زند تا به کد شناسایی صحیح بلاک برسد.
8- پس از این، بلاک جدید به شبکه بلاک چین و به بلاک‌های قبلی متصل شده و ماینر پاداش را دریافت می‌کند.
مراحل ماینینگ
تراکنش‌ها و معاملات صورت گرفته در شبکه بلاکچین، وارد یک فضای متشکل از چندین تراکنش، به نام استخر حافظه (mempool) می‌شوند. پس از آن ماینرها، تراکنشی که کارمزد بیشتری داشته باشد را برای تایید و بررسی انتخاب می‌کنند و پس از تایید، آن را به همراه یک کد هش شده وارد بلاک می‌کنند. کلیه این تراکنش‌ها به همراه هش‌هایشان در بلاک جمع شده و تشکیل یک بلاک با حجم مشخصی از معاملات را می‌دهند.
کلیه تراکنش‌های موجود در یک بلاک، باید هش شوند و پس از هش شدن، آن‌ها در درخت مرکل یا درخت هش سازمان‌دهی می‌شوند.
درخت مرکل، کلیه هش‌های ایجاد شده را آن‌قدر در دسته‌های دوتایی کنار هم قرار می‌دهد تا در نهایت به یک جفت برسد و از این جفت نیز یک سرشاخه یا هش نهایی به نام هش ریشه (Root Hash) یا ریشه مرکل (Merkle root) را ایجاد می‌کند.
هش ریشه و هش بلاک قبلی، به علاوه یک عدد تصادفی به نام نانس (NONCE) در کنار هم قرار می‌گیرند و پس از هش شدن با یکدیگر، هش جدیدی تولید می‌کنند که حکم کد شناسایی آن بلاک را دارد و در هدر بلاک برای شناسایی آن بلاک قرار می‌گیرد.
ماینرها برای اضافه کردن آن بلاک جدید به کل شبکه، باید مقدار این عدد تصادفی موجود در هدر بلاک را حدس بزنند و آن‌قدر با جای‌گذاری نانس، هدر بلاک را هش کنند تا بالاخره به هش معتبر و حقیقی آن بلاک دست یابند. ماینر برنده کسی خواهد بود که زودتر این عدد تصادفی را حدس بزند و آن را در معادله جای‌گذاری کند و در واقع اولین نفری است که توانسته هش معتبر را پیدا کند.
برای آشنایی بیشتر با تکنولوژی بلاک چین، مقاله زیر را مطالعه کنید:
توجه داشته باشید که هرچه ماینر توان سخت افزاری بیشتری را به این کار اختصاص دهد، شانس این را که زودتر از بقیه معادله را حل کند و زودتر به عدد تصادفی برسد، بیشتر خواهد شد. بنابراین ماینری که هزینه بیشتری را صرفِ خرید تجهیزات کرده باشد، زودتر می‌تواند بلاک جدید را به شبکه اضافه کند و به عنوان مثال، پاداش ۶/۲۵ کوین را دریافت کند.
راه حل به صرفه‌ای که برای این موضوع در نظر گرفته شده، استخرهای استخراج (Mining Pool) هستند؛ در استخرهای استخراج، چندین ماینر منابع سخت‌افزاری خود را برای ماین رمزارز به اشتراک می‌گذارند و پاداش حاصل از اضافه کردن بلاک جدید بین آن‌ها تقسیم می‌شود.
امروزه با توجه به افزایش روزافزون محبوبیت ارزهای دیجیتال و در عین حال گران بودن تجهیزات استخراج، روش‌های غیر قانونی‌ای برای فرآیندِ استخراج آن‌ها ایجاد شده است که از این بین می‌توان به ماینینگ از طریق بات‌نت‌ها (botnet) اشاره کرد. بات نت‌ها کدهای مخربی هستند که هکرها توسط آنان، کنترل رایانه افراد دیگر را به دست می‌گیرند و از آن‌ها برای انجام فعالیت‌های غیر قانونی سواستفاده می‌کنند. در استخراج رمزارز از طریق بات‌نت مجرمان از طریق بدافزارها به صورت غیر قانونی از توان سخت‌افزاری سیستم قربانی برای ماینینگ کریپتو استفاده می‌کنند. یک راه حل برای در امان بودن از این اتفاق، نصب یک آنتی ویروس بر سیستم و به‌روز رسانی مداوم آن است؛ اما دقت داشته باشید که این روش به صورت کامل از شما در برابر بدافزارها محافظت نخواهد کرد. اخیرا یک بدافزار جدید به نام KryptoCibule در حوزه رمزارزها ایجاد شده است که با نصب یک برنامه از سیستم قربانی برای استخراج رمزارز استفاده می‌کند.
اگر به فکر این هستید که وارد صنعت استخراج رمزارز شوید، با توجه به هزینه خرید تجهیزات استخراج و هزینه برقی که در این راه مصرف می‌شود، باید در نظر داشته باشید که انتخاب کوینی که قصد استخراج آن را دارید بسیار مهم است و برای دست یافتن به سود خوب باید انتخاب هوشمندانه‌ای داشته باشید.
منبع : بیتستان
